آموزش کامل و کاربردی پرورش بلدرچین
بلدرچین (Coturnix japonica) از نظر رده‌بندی جانورشناسی به شاخه طنابداران، زیرشاخه مهره‌داران، رده پرندگان، دسته ماکیان‌سانان و جنس کوتورنیکس تعلق دارد. در گذشته بلدرچین به‌عنوان حیوان آزمایشگاهی مورد استفاده دانشمندان قرار می‌گرفت، اما بعداً به‌عنوان پرنده‌ای باارزش برای تولید گوشت و تخم مورد استفاده قرار گرفت. بلدرچین برای اولین بار در ژاپن و در قرن 11 میلادی اهلی شد. در ابتدا نگه‌داری از این پرنده به‌صورت سرگرمی و به‌منظور آواز خواندن انجام می‌شد، اما از قرن 19 میلادی به بعد بلدرچین به‌منظور تولید گوشت و تخم مورد بهره‌برداری قرار گرفت. بلدرچین در 6 هفتگی به بلوغ جنسی می‌رسد و از 50-45 روزگی شروع به تولید تخم می‌کند. تخم آن بین 8 تا 12 گرم وزن دارد و دوره جوجه‌کشی آن حدود 18-17 روز به طول می‌انجامد. وزن جوجه‌ها بعد از خروج از تخم نیز بین 10- 8 گرم می‌باشد. بلدرچین پرنده کوچکی است و در زمان بلوغ حدود 250-200 گرم وزن دارد (به‌صورت پرورشی) و طول عمر آن نیز حدود 3 الی 4 سال است. بلدرچین‌ها در سال اول زندگی حدود 300-250 عدد تخم می‌گذارند اما در سال دوم از میزان تخم‌گذاری آن‌ها کاسته می‌شود و در پرورش صنعتی معمولاً بلدرچین را برای یک دوره 8-6 ماهه نگه‌داری می‌کنند. بلدرچین قابلیت پرواز دارد و در طبیعت در بین علفزارها زندگی می‌کند. در زبان فارسی بلدرچین به اسامی بدبده و سره نیز شناخته می‌شود. بدن بلدرچین ژاپنی دارای ترکیب رنگ‌های قهوه‌ای، سفید، نخودی و زرد است. جنس ماده بلدرچین اندکی از جنس نر بزرگ‌تر است.
