آموزش کامل و کاربردی پرورش زالو
زالوها جزء انگل‌‌ها شناخته میشوند. انگل به موجودی گفته میشود که مایحتاج زندگی خود را به‌‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم از میزبان تهیه نموده و در نتیجه باعث آسیب، آزار، تهاجم و عفونت در میزبان میشود. این موجودات در رنگ‌‌های متنوعی از جمله زیتونی تیره تا قهوه‌‌ای یا حنایی مایل به سیاه دیده میشوند و نوارهایی به رنگ زیتونی تا سبز در طول بدن دارند. دو خط نازک رنگارنگ در پشت و حاشیه پهلویی آن‌‌ها (از سطح پشتی تا شکمی) به رنگ زرد نارنجی وجود دارد (این مورد در همه زالوها وجود ندارد و تنها زالوهای طبی این نوارهای رنگارنگ را دارند). زالوها در اندازه‌‌های متفاوت، کاربردهای متفاوتی نیز دارند.
در حال حاضر بیش از 650 نوع زالو در جهان شناخته شده است که تنها 15 نوع آن‌‌ها درمانی است که در این بین زالوی هیرودو مدیسینالیس (Hirudo medicinalis) از نوع طبی محسوب شده و در ایران وجود دارد. از دیگر زالوهای درمانی می‌توان اورینتالیس (H. orientalis) و وربنا یا زالوی مدیترانه (H. verbana) را نام برد. خواستگاه اصلی زالوی هیرودو اورینتالیس کشور ایران و دریای خزر میباشد.
یک زالو بعد از خروج از پیله در کوچک‌‌ترین سایز خود لارو نامیده میشود. لاروها در این مرحله کاربرد درمانی ندارند. در مراحل بعدی رشد به ترتیب به زالوی سوزنی، کبریتی و زالوی آرایشی تبدیل میشوند که در این مرحله قادر به درمان هستند و بیشترین استفاده درمانی از آن‌‌ها برای صورت و از بین بردن جای لک و جوش، از بین بردن چین و چروک و … میباشد. زالوهای با اندازه بزرگ‌‌تر (6 تا 8 سانتیمتر) برای درمان نقاط مختلف بدن مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. بعد از مدتی این زالوها به زالوی مولد تبدیل میشوند یعنی زالویی که آماده باروری میباشد و قادر به تولیدمثل است. بیشترین سود این کار به دلیل ضریب تکثیر بالا و تولید لارو میباشد. زمان تکثیر و پرورش هر زالو 16 تا 18 ماه میباشد. تغذیه زالوها از خون پستانداران و … است و در حال حاضر یکی از مشکلات اصلی تولیدکنندگان این حوزه، تهیه خون برای تغذیه زالوها میباشد.
